boşanmak

• evet sevgili sözlük, galiba yolun sonuna geldik.
  
  ara sıra bu konuyu okuyup olmaması için bir çok fedakarlık yapmaya çalışsamda sonunda bitti bitecek.
  
  en çok üzüldüğüm konu ise oğlum umarım bu dönemi az hasarla atlatır..
  
  ben kendimi geçtim zaten... ne kadar üzülsem de geri döndüremedim maalesef. olmayınca olmuyor demek ki. belki de verilen şansları iyi kullanamadım. garip işte..
• türkiye'de boşanmanın çok zor olduğunu, boşanmış bir kadın olmanın çok zor olduğunu söylerdi hep çevremdekiler, ama insan yola girince anlıyor.
  
  umut kırıcı bir entry olacak, özellikle kız kardeşlerim için ama tecrübeyi aktarmak lazım.
  
  7 ay önce boşanmak istediğimi, artık bunu sürdüremediğimi çocuğumun babasına söylediğimde, bir süre kabullenme evresi olacağını, sonra eninde sonunda kabul edeceğini, medeni çiftler gibi her şeyi paylaşıp, çocuğumuzun en az yara alacağı şekilde mahkemeye gideceğimizi düşünmüştüm.
  
  bu pespembe bir hayalden ibaretmiş.
  
  7 ay önce ayrılık mevzusu gündeme geldi, 3 aydır da ayrı evlerde yaşıyoruz.
  ben aile evine döndüm kızımla, çalışmaya başladım.
  
  ailem boşanmamı istemiyor, sanırım zaten bunu isteyen destekleyen aile yoktur.
  istemedikleri için baskı yapmaya başladılar.
  baskılar komik :)
  
  mesela işten geliyorum annem biz yemek yedik sana kalmadı diyor, ya da hafta sonu sabahın körü gelip, bak sen hafta içi böyle gürültü yapıyorsun nasıl oluyormuş gibi :)
  en son kahve makinemi başka birine vermiş, sen cezvede yap dedi :)
  
  gülüyorum çünkü diğer türlü delirtir bu konu.
  
  sonra 2. derece aile üyeleri giriyor devreye, yapma etme, dul kadın olmak kolay mı, eşin boşanmak istemiyor, düzelecekmiş? :)
  gibi gibi 250 kişiden aynı şeyi dinleyip çığırdan çıkma evresi.
  
  eğer eşiniz bi kenarda ürkek kedi yavrusu gibi, birileri barıştırsın bizi diye acizce bekleyen biriyse sıçtınız.
  herkes onun ne kadar üzgün, ne kadar fedakar olduğunu, çocuğunu düşündüğüne, sizin ise berbat bi anne, korkunç bi insan olduğunuzu suratınıza suratınıza söyleyecekler.
  
  bütün bunlar yaşanırken azıcık suratınız düştü mü, “e alış tatlım bunlara, bundan sonra boşanacaksan hep böyle” diyecekler.
  
  yani ölümü gösterip, sıtmaya razı etmeye çalışacaklar.
  
  sonumuz ne olacak bilmiyorum, bu mobing ne kadar sürer onu da bilmiyorum ama zor, psikolojik olarak tüketen bir süreçmiş onu biliyorum.