çocuk yapınca kendini üstün gören kadın

• cok acayip kiskandigimiz ablalardir aslen.
  ve kesinlikle de bir gomlek ustunlerdir hayatta bizden, tecrube ettikleri seyi sadece hayal edip uzerine osurup osurup ipe dizebiliriz.
  
  biz cocuk yapmamisizdir, bu bencil istegimize hakim olmusuzdur, karsimiza bu "bana gore varolmanin en buyuk odulu olan bebek sahibi olma" eylemini gerceklestirebilegimiz bir insan cikmamistir, boyle bir insan olabilecegini de dusunmuyoruzdur... ama birbirini bulup ailesini kurmus ve cocuk yapmis insanlari hayyyyyvan gibi kiskaniriz...
  
  hakkinda yapabilecegimiz tek tespit budur -biz cocuk sahibi olmayan kadinlarin-.
  
  elestiriye gelince;
  
  cocuk sahibi olmak kesinlikle insanin reddedemeyecegi bir icgudusel talebidir bunyenin. istedigin kadar cocuklardan nefret et, diledigin kadar otobuste bebek aglamasi duymaktan nefret ettigini soyle... beceremezsin, atamassin bu talebi bunyeden.
  ki zaten o cok bilmisligin temelinde de "ben cocuk sahibi olsam -hatta buradaki sahip lafi bile irite eder bizi- " uzerine kurdugumuz hayallerdir.
  
  ancak uzerine basa basa soyluyorum "bizimkiler hayal, birer dusunce"
  
  iste bu ablalari bu yuzden kiskaniyoruz! cunku olaganustu bir bencillik ile "cocuk sahibi" olmuslar. "gercekten"
  
  ne guzel camur atmak icin dayanacagimiz gercekler de var.. agzimiz torba degil buzmeyelim o zaman: dunya, duzen, insana dair umudu yitirmek ve kimseye guvenememek e bu durumda nasil bir adama nasil cocuk yapacak kadar guvenmek, bu duzende cocuk dogurmak gunah, bakamayacagin cocugu niye yaparsin, bu devirde cocuk yetistirmenin zorlugu, cocugu bakiciya baktirmak, sokakta cocuklarini doven anneleri beyzbol sopasiyla hasat etme istegi... daha gider bu...
  
  ha, bircok dogru tespitimiz var, dunyaya kazayla gelmis bir cok mutsuz cocuk var ve onlari gormeye dayanamiyoruz, o anneleri bir kasik suda bogasimiz geliyor.
  
  hepsinin annesiyiz ya!
  insanin nasil yasamasi gerektigini o kadar fazla duslemiz ki!
  
  peki insan bunu yapabilmis mi?
  
  ya cok acayip uzgunum ki; hayir yapamamis. ortaya da iste boyle sacmaaa.. sapaaan... ne idugu belirsiz bir dunya cikmis.
  
  hitlerin annesi cocuk dogurdugunda bir canavar yarattigini bilseydi, dogurmazdi... bundan eminim.
• annedir..
• çocuk " yapamayan " kadınları kendinden eksik gören kadındır .. çünkü çocuk " yapmayan " kadın değildir aşık attığı , kendini üstün gördüğü .. çocuk yapmayan kadın istediği zaman çocuk sahibi olabilecektir , şu an yapmamasının nedeni çocuğun kendi geleceği-kariyeri-eğitimi vs. için engel hatta ayak bağı olacağı düşüncesidir . hatta bu yüzden genç yaşta anne olanların hayattan alabileceklerinden erken vazgeçip eve kapanıp , çocuk doğurup , akşam eşine ne yemek yapacağı kaygısını taşıyan kadınlardan üstün görür kendini . bunu bildiği için bizim muhterem (?) anne onu kendine rakip almaz hatta bu yüzden kendini eksik bulduğu için hırsını alabileceği başka bir kanala yönelir ve çocuk yapamayan kadını irdeler durur , her fırsatta yarasını kaşır bu anlamda . " ee siz ne zaman düşünüyorsunuz ? " vb. sorular sorar ve bu esnada kucağındaki çocuğunu öyle bir sarışı vardır ki , öyle bir kuruluşu oturduğu koltukta , zannedersin kraliçe bilmem kaçıncı elizabeth .. karşısındaki kadından 1-0 önde olduğunu düşünür şu hayatta ve yine bunu derken hiç düşünmez şu çocuk yapma olayı karşısındakinin fena halde yatak odasını ilgilendirir ..
  bunların daha cahil olanları ise çocuk yapamayan kadınları uğursuz olarak görür hatta çocuklarını vermezler o kadınların kucağına . halbuki ona çocuğu veren de diğerine vermeyen de aynı allah'tır ve 0'nun bir bildiği vardır ve her şeyin bir zamanı .. muhterem anne kendi doğa üstü güçleriyle değil ilahi gücün istemesiyle anne olmuştur , mamafih cücük beyni bunu düşünecek kadar bile ortalama bir şekilde çalışmadığı yada ufku geniş olmadığı için hindi gibi gezer kurula kurula ..
  
  oysaki marifet doğurmak değil iyi bir anne olmaktır . doğurduğunu sahiplenmek , ihtiyacı olan sevgiyi vermek , ilk öğretmeni olmak ve bunu en iyi şekilde yapmak , iyi bir terbiye vermek , her ihtiyacı olduğunda yanında olmaktır ..
  bunu bilmeyene bu yazdıklarım sazdır , cazdır ..
  
  (bkz: çocuk doğuramazsın demedim anne olamazsın dedim)
• girizgah: ilkokulda, hem de daha birinci sinifta ogrendigimiz bir cumle vardir; hayat kurtarir cogu zaman "elma ile armut toplanmaz".
  
  sebeb-i girizgah: üstünlük!
  
  cocuk yapmis bir anne, cocuk yapmamis veya yapamamis (burada ki ebilmek durumu sadece bir kompleks varligina isaret eder o kadar, buyutecek bir durum yok); kisaca bunyesinde 9 ay bir cocuk tasimamis bir kadindan hayat tecrubesi olarak eksiktir veya fazladir diyemeyiz... farklidir....
  
  edit: burayi bir turlu aklimdaki gibi toparlayamadim... anne olma belki de uzerine cok fazla hayal ve dusunce koydugum bir konu oldugu icin benim icin bir burun onde duruyor... bilincli bir secim yapmis olarak anne olmadigim halde onde duruyor... kimse bana ustunluk taslamadigi halde onde duruyor (hayal ettigim bir hayata sahip olan kendim, su andaki benden her zaman ustun oyle degil mi hmmm?)
  
  tıpkı; bir bahcivanin bir bilim adami gordugunde ezilmemesi, o adamin eline makas verse bir gulu kesicem diye her tarafina diken batirdigi an kahkalarla gulebilmesi ve yuh be bi gulu kesemedin diyebilmesindeki "fark" gibi bir fark vardir aralarinda. nacizane varligimin isaret ettigi tek nokta "fark" tır.
  
  öz: dunyada her akil sagligi yerinde olan insan, enerjisini birseylere kanalize eder, yasar, kendine bir yasam gelistirir ve kimse kimseden ustun degildir. herhangi bir ustunluk kompleksi seziyor isek, o bizim kendi dunya gorusumuze aittir. ikinci olarak isaret ettigim nokta da burasidir. elbetteki cocuk sahipligi yani anneligiyle dunyadaki varligini kaniksayan kadin, kendini mutlu gormek icin cocuk yapmamis kadinlarin hayatinda bir eksiklik gorecek -cunku kendi cocuk yaptiginda dunyasi degismis, bambaska bir tecrubeye tanik olmus, ve yine elbette ki cocuk yapmamis, ve bunun icin cok da hakli sebepleri olan kadin da; kendi varligini kaniksamak icin bu kadini "hakir gorecektir" diye kabullenmek istemiyorum.
  
  var olan hayatindan mutlu hic bir insan, baska bir hayata dil uzatmaz... uzatmasin da istiyorum o kadar
  
  asil benim bu yazdiklarim sivrisinek saz... yoksa dunya coooooook baska biryer olurdu.
• (bkz: annelik kutsaldır)
• çocuğunu kendi kişiliğinin uzantısı olarak görebilecek, pontansiyel ruh sağlıksız kişidir.
• cennet onun ayaklarının altındadır.
• özgüveni olmayan kadın. her kadına bahşedilmiş, doğal bir olayı bir üstünlükmüş gibi hemcinsine, karşı cinsine sunuyorsa, sunacak başka bir şeyi olmasa gerek diye düşündüren kadındır. çünkü, çocuk yapmak ekstra bir zeka ve yetenek gerektirmez. bir kere ana rahmine düşen bir bebek bir şekilde doğar, her uçak bir şekilde nasıl iniyorsa. çocuk yaptı diye kendini üstün gören kadının, nasıl bir anne olduğuna bakmak gerek. asıl üstünlük orada gizlidir. çocuk yapmak için sadece kadın olmak gerekirken, iyi bir anne olmak için zeka, yetenek, sabır, ruh sağlığı, tutarlılık ve bir sürü özellik (çok uzun bir liste) gerekiyor.
• cevresi tarafindan insan yerine konulmasi ve saygi gormesi icin kendisinden beklenen yegane fiil "bir erkek evlat dunyaya getirmi$ olmak" olan cileke$ anadolu kadinidir kimi zaman. dunyaya getirdigi bu cocuk uzerinden, kaynanasinin kendi uzerinde surdugu hukme benzer bir hukum surme hayali ve daha ba$ka nice sanrilara gebedir onun hayati.