35 entry daha
  • kaçmadığımız, hatta kaçamadığımız savaşların bıraktığı izler derinlerde bir yerlerde yara olarak kalır. fakat tek farkla, ilki çaba ve yüzleşme; ikincisi vazgeçiş ve görmezden gelme içerir.

    görmezden gelinen her ne ise, bu ona güç verir ve bizi yenilmiş kılar. bu şekildeki tutum onun var olmadığını göstermez, zira sonu gelmeyen bir mesele gibidir. düşünmediğimizi, beynimizin geri plana ittiğini farz etsek de, aslında kaçamadıklarımız kısır döngüye bürünmüştür.

    yapılacak tek şey; varlığını kabullenmiş olarak, onu bütün olarak değerlendirip, anlayıp, ayrıştırıp, vedalaşmamız gerektiğini kavramamız, insan olmanın verilmiş en büyük mücadelelerden biri olduğunu kanıksamamızdır.

    sustuklarımızın beynimizi kemiren sessiz çığlıklarımıza evrilmesine; gerçek ile bilinçaltı mücadelesine dönüşmesine, bizi çıkmaz sokaklara sürüklemesine izin vermemeliyiz.
hesabın var mı? giriş yap