• savaş ve barış'ta adını hatırlamadığım bir soylu kadın karakter yemeğini hep odasında yalnız başına yiyordu. yemek yiyen insanın çok çirkin göründüğünü düşündüğünden kimsenin kendini insani olduğu kadar da hayvani ihtiyacını giderirken görmesini istemiyordu.

    zavallılığını saklamaya; zaaflarını, açıklarını, gediklerini örtmeye çalışmak, hatta hatta hata yapmamaya çalışmak evet iki yüzlülüktür ve her zaman asalet eşlik etmez bu tür bir iki yüzlülüğe.

    edit ediyim ki bu başlığı ben açmadım başıma kalmış yine bir yıldız kaymış.
  • nietzsche'ye ait bir ifade.
    tercihen: kendinden hiç söz etmemek çok soylu bir ikiyüzlülüktür.
  • (bkz: hassiktir)
  • anlattıklarımın dinlenilmediğini, ben teselliye ve empatiye ihtiyaç duyarken toplumsal ahlak dolu bir duygusal performans sergilendiğini görmem ya da düşünmem ile (bkz: kuruntu) beni kocaman bir hipokrat yapan hede.

    ilginçtir ki bu hipokrasi (bkz: ikiyüzlülük) yalnızca yeni tanıştığım insanlar tarafından yadırganıp, şahsımca dostum olarak tanımlanmış insanların büyük bir kısmı tarafından comfort zone olarak yaşanmıştır. adama sorarlar hırsızın hiç mi suçu yok diye. dialog iki kişiyle kurulur.
hesabın var mı? giriş yap