minari

• arkansas'a taşınan koreli bir ailenin hikayesine odaklanacak olan, lee ısaac chung'un yöneteceği film.
• sundance film festivalinde jüri büyük ödülünü almıştır.
  
  yönetmen lee isaac chung yazıp yönettiği filmin oyuncu kadrosunda; steven yeun,
  yeri han, youn yuh-jung, will patton ve scott haze bulunuyor.
• yönetmenliğini lee ısaac chung'un yaptığı, oyuncu kadrosunda steven yeun, yeri han, alan kim, noel kate cho ve yuh-jung youn'un yer aldığı film.
  
  dünya prömiyerini 16. sundance film festivali'nde yapan film, burada "jüri büyük ödülü" ve "seyirci ödülü"nü kazanmıştı.
  
  henüz çocuk yaşta ailesiyle birlikte kore'den arkansas'a göç eden lee ısaac chung'un kendi deneyimlerinden yola çıkarak senaryosunu kaleme aldığı film, koreli göçmenlerin amerika'da yeni bir yaşam kurmak için verdiği mücadeleye ışık tutuyor. 1980'lerde geçen film, amerikan rüyasının büyüsüne kapılan genç bir insanın, ailesiyle birlikte kore'den arkansas'a göç etmesini anlatıyor.
• birkaç gün önce fragmanı yayımlanmış film:
  https://www.youtube.com/watch?v=kq0gfidlro8
  
  bence gayet iyi duruyor. sundance'dan ödülle dönmesine şaşmamak lazım.
• çaresizliğin insana neler yaptırdığını çok çok iyi anlatan film.
  hayatın böyle zamanlarında ya dibe batarsiniz ya da çıkarsınız.
  yine hafif kahkaha atmalı hafif sorgulamalı hafif kıyaslamalı güzel bir uzak doğu filmi olmuş.
  
  --- spoiler ---
  
  ah be jacob. ne yaptıysan ailen için, kiyamam sana.
  minari mı yoksa babaanne mı iyi geldi bilinmez ama david'in tatlış olduğu bir gerçek.
  
  spoiler ---
  
  8/10
• her ne kadar koreli bir aile gözünden izlediğimiz bir hayat kurma mücadelesi gibi görünsede de aslında son derece evrensel bir gurbet hikayesi diyebiliriz minari'ye. ailesine daha rahat bir hayat kurmak adına geleceği olmayann civciv cinsiyeti seçme işine bel bağlamayıp, amerikada yaşayan koreliler için bir çiftlik kurma fikriyle yeni bir hayata atılan ve bu süreçte ailesinin da aynı mücadeleye sürüklemek zorunda kalan jacob ve özellikle kalp hastası oğlu david gözünden izlediğimiz çok samimi bir film. aile'nin adaptasyonuna ve david'in gözlemlerine çok sakin keyifli bir sinema diliyle tanık olsak da süre olarak biraz fazla uzayıp bir kitap okuyor hissine kapıldığım anlar oldu ancak sona yaklaştıkça aile kavramını çok daha iyi anlamamızı sağlıcak olayların yaşanmasıyla film kendini buldu. ekranda görünen her oyuncunun muazzam iş çıkardığı filmde yıldız ise kesinlikle hem oyunculuğu hem hikayesiyle david oldu. bir noktada film bana -belki de sürekli steven yuen'i görmemden de olabilir- burning'i hatırlattı. her iki filme de hakim olan izleyiciler muhtemelen david'in gözünden izlediğimiz akış ve bir takım malum sahnelerle aynı şeyi düşünebilir :) bununla birlikte çocuk gözünden yetişkin hayatlarına tanık olma konusu üzerinden ise florida project'e benzettim. kıssadan hisse film bu saydığım eserlerle eşdeğer, izlenilmesi gereken bir yapım olduğunu anlamışınızdır sanırım. 8.5/10
• "minari minari wonderful minari" nidalarıyla izlemeyi bitirdiğim lee ısaac chung'un yarı-otobiyografik filmi. büyük bir keyifle seyretmiş olsam da göçmen bir bilingual ailenin yeni bir yerde yeni bir hayata tutunmasında seksenlerdeki korelilere karşı gösterilen yaygın ırkçılığın öyle ya da böyle yansıtılmamasında biraz hayal kırıklığına uğradım. en azından ailenin amerikalılarla karşılaşma sahneleri aceleye getirilmemiş olsaydı daha tatminkar bir filmle karşı karşıya olmuş olurduk.
  --- spoiler ihtimali ---
  
  ailenin küçük çocuğu david ve anneanne arasındaki ilişkinin gelişimini seyretmekten duygusal olarak çok etkilendim, sanki rahmetli anneannem gelmiş onunla sohbet ediyormuşum gibi hissettim. david'in anneannesine "sen fazla korelisin" tutumu bir çocuğun gözünde asimilasyonun en güzel örneğiydi.
  kendi hayallerinin ötesinde bir şeyi görebilmekte zorlanan baba ile iletişim ve bağ kurarak bir aidiyet peşinde olan annenin ilişkisi de fazlasıyla gerçekçiydi. uyarı the walking dead serisinden steven yeun'un hayranları adama uyuz olabilirler.
  --- spoiler ihtimali ---
• anlatım dili basit, akıcı, hoş bir film olmuş. minari her ne kadar minare gibi bir şey çağrıştırsa da alakası yok. dere kenarında yetişen kore'ye özgü olduğunu düşündüğüm bir sebze.
• 115 dakikalık, 2020 yapımı film. 7 / 10.
  
  --- spoiler ---
  
  brad pitt'in yapımcısı olduğu dramada lee isaac chung hem güzel yazmış hem de güzel yönetmiş. dramatik kurgu; bütünlüğü hiç bozulmadan, amacından sekmeden akıp gidiyor, zevkle takip ediliyor. böyle, kendini dağıtmadan seyrettiren dramaları seviyorum. naif drama; yaşam hakkında hem manevi hem maddi açıdan sorgulamaları da izleyiciye -abartmadan- yaptırıyor. bir tek will patton'un hayat verdiği "paul" karakterini oturtamadım kafamda pek ama o da ayrı bir renk verdi. maddi, manevi demişken, paul'u da hikayenin dini kefesine koyabiliriz sanırım. büyükanne de az ve öz konuşuyor ama verdiği mesajlar çok iyiydi, zaman zaman da güldürdü. 2020'nin nadir güzelliklerinden, yönetmen takibe alınmalı efendimiz.
  
  --- spoiler ---
• “ başarısız olursam, istediğini yapabilirsin. “
  
  not: filmde tek sevdiğim karakter ve oyunculuk başrol oyuncusuna yardımcı olan gözlüklü abimiz paul oldu.
  
  film bir ilişkiler silsilesi. aile içi bir çok ilişkiyi bizlere yansıtıyor. bu ilişkiler ana karakterlerden yan karakterlere doğru azalan yönde yayılıyor.
  hırsın ve azmin çok farklı şeyler olduğunu, insanın hırsını bir noktada dizginlemezse hayatın ona bunu zorla yapacağını gösteriyor. aslında insan yapısı gereği doyumsuz bir varlık değil onu bu hale getiren dünya hayatının çekiciliği ve yetmezliği. hırs, azmin kıyafetlerini giyip insanı kör ediyor. konu güzel ancak oyunculuklar çok yavan olmuş aslında belli ki senaryo böyle bu yüzden oyuncuların bir suçları yok. daha duygulu ve etkili verilebilirmiş film izleyene ama yönetmen ana fikri ve mesajı veririm gerisini ben istediğim gibi şekillendiririm demiş. insanın farklı coğrafyalarda da olsa temelde hep benzer duyguları taşıdığını bir kez daha veriyor film bize. sade bir film, özetle tohumunu patlatamamış bir çiçek diyebiliriz.