hesabın var mı? giriş yap

  • abicim siz saf mısınız, salak mısınız? bir de gelmiş bunu destekliyorsunuz?

    lan daha 3 sene önce istanbul ve diğer illerde sokaklara inenler terörist olmadı mı bunların gözünde?

    her nefret ettiklerine paralelci demediler mi?

    can dündar ve erdem gül'ü ajan ilan etmediler mi?

    kalkmış bir de evet yea teröre destek veren adam devletten ekmek yemesin saflığına düşüyorsunuz.

    işlerine gelmeyeni terörist damgasıyla uzaklaştırıp kendi adamlarını yerleştireceklerini görmüyor musunuz?

    bu ülkede devletin öldürdüğü herkes teröristtir zaten devletin gözünde. devlet asla masum birini öldürmez.

    şaka gibisiniz.

    edit: arkadaşlar edit işlerinden ölesiye tiksinirim ama shitbreak18 mahlaslı yazar arkadaş bir tanıdığı için mesaj atınca açıkçası kıramadım. bir hayat söz konusuysa sokarım editine, prensibine de.

    dostumuzun ricası türkan sarıkaya başlığına bakmamız? şu anda hastanede yaşam savaşı veriyor ve yardıma ihtiyacı varmış. acil şifalar dilerim, umarım tez vakitte şifasını bulur. geçmiş olsun kardeşim.

  • ...
    simit yok mu simit. yiyoruz ya hani. o simidi bi düşünüyorum da yani o simidin ortasında bir delik var ya o boşluğa ne oluyor? biz yedikten sonra yani o boşluk nereye kayboluyor yani? hayır onuda yiyorsak çünkü hava yutmuşuz gibi oluyor da böyle gaz mı yapmasa sonra korkusu var hep içimde onu yemesek mi acaba yani? o gaz insanı öldürür biliyor musun? o simitin ortasındaki o boşluk adamı öldürmüş...
    ...

    konu değiştirirken bile beyin yakan dizi

    edit: link

  • milyorlarca insanın her gece yaptığı şeydir. kimse kimseyi yemesin şimdi. ilk önce yataktayken ayaklarımızı havaya kaldırıp yorganın ayaklarımızın altına girmesini sağlarız. ardından sağa doğru çullanıp sol tarafımıza battaniyenin sokulmasını sağlar, ardından sola doğru çullanıp sağımıza battaniyenin doluşmasını sağlarız. kafamız açıkta kalmıştır evet. bunun çözümü ise basittir. battaniyeyi; ayaklarımızdan sıyrılmayacak kadar yukarı çekip kana tere batacak da olsak; battaniyeyi kafamıza kadar örtmektir. evet. cinlerden kurtulmak bu kadar basit işte. afiyet olsun.

  • kendi korkularımızla yüzleşmeden hiçbir şey yapamayacağımızın hikayesidir bruce wayne'nin hikayesi. ruhu kapana kısılmış bir adamın kendisini bir fikre, bir ideale adayıp, çok daha büyük bir şeye, bir efsaneye dönüştürmesinin hikayesidir. aslında kendi gücünün farkına varan herkesin çok daha başka şeylere dönüşebileceğini söyler bize. kendi gücünün farkına varan herkesin korkularını yendiği zaman içinden çok daha başka büyük şeyler çıkarabileceğini gösterir. kendini kaybetmişliğin karanlığı hakimdir psikolojisinde ama bu karanlıktan yükselen bir fedakarlık vardır. karanlık bir adamın, sırf insanlara yardım etmek için daha da karanlık bir adama dönüşmesinin hikayesidir bruce wayne'nin hikayesi. umudu ve insan ruhunu yükseltmek için benliğini karanlıklara gömen bir adamın hikayesi. çocukluğumdan beri yani 1989'da tim burton'un çektiği ilk batman filmini sinemada izlediğimden beri bu karamsar ruh hastası adamı büyük bir hayranlıkla izliyorum. belki, christopher nolan'ın bruce wayne'e kattığı derin psikoloji olmasaydı şimdi içimde derinlerimde bir yerlerde bu kadar karşılık bulmazdı bruce wayne. artık bir batman filmi çekmeyecek olan christopher nolan'ın, bruce wayne'e kattığı derinlik o kadar güçlü ki bundan sonra yeni batman filmi çekecek olanların christopher nolan'ın bruce wayne'inden dışarı çıkmaları olanaksız.

    bruce wayne, bize paranın insanın kendisini değiştirme amacıyla kullanıldığı zaman ne denli etkili bir araç olduğunu gösteren günümüz popüler kültürün yarattığı en içi dolu sağlam metaforlarından biridir ve belki de en güçlüsüdür. insanın istediği zaman içinden çok daha başka bir şey çıkarabileceğinin simgesel anlatımıdır.

  • öğrenciliği özletendir. ne güzel günlerdi o günler. uyanırdım hava biraz griye çalıyorsa gidesim gelmezdi gömülür uyurdum öğlene kadar. sonra uzunca bir kahvaltı. derken finaller gelir 3 hafta uyumaz geçerdik dersleri.
    ya şimdi? her gün final sabahı mübarek. deadline diye diye ömrümüzü tüketiyorlar.
    çok özlüyorum çok... her sabah uyanınca aklıma geliyor. mazide kaldı her şey...
    öğrenciliğim benim!