hesabın var mı? giriş yap

  • annem, ben dört ya da beş yaşlarındayken gündelige başladı. babamın fırında (fırın işçisiydi), abilerimin okulda ve annemin gündelikte olduğu karanlık kış günlerinde evde tek başıma kalmaya korkar ve annemin evin anahtarını boynuma asmam için yaptığı kolyeyi başımdan geçirip dışarı çıkardım; bilmediğim sokaklara girip orada kaybolmak için. kaybolup, evi bulmaya çalışırken vaktin daha hızlı geçtiğini keşfetmiştim çünkü.
    sevgiliyi beklemek de biraz bunun gibi bir duygu. boynunuzdaki anahtar yerine kalbinizde sevgisi, aklınızda imgesi, dünyaya açılıp vakit geçsin diye kaybolmak sevgiliyi beklemek.

  • yaklaşık 3 yıldır yapmış olduğum yumurta pişirme tekniğidir. yumurtayı önce çırpıyor daha sonra tavada pişerken karıştırıyorsunuz. inanılmaz bir lezzet. bu tarifi ilk kez denediğim o sabah, çocukluğum boyunca her sabah kahvaltısında yediğim yumurtayı yeniden keşfetmiş gibi olmuştum. sahanda yumurta tutkunu olan aile fertlerime bu lezzeti sunduğum an, yumurtanın görüntüsünden biraz ön yargılı yaklaşmışlardı ancak zamanla bağımlısı oldular.

  • "toprak sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?" demiş şair. ölüm yıldönümüymüş bugün, çok komiksin azrail!