tol

• gerçekçi bir hikaye şiirsel bir dil, edebi betimlemeler, sembol ve sanrılarla anlatılıyor. karışık bir kitap olmasına rağmen çok akıcı ve kolay okunuyor, merak uyandırıyor. devrimci bir roman elbet, bununla birlikte dışlananların ve ötekilerin romanı. anlatılan kesimi yolda görüp yolunu değiştirenlerin, bu kitaba “hayatlarının kitabı” muamelesi yapmaları da hoş bir ilginçlik.
  
  birçok müthiş analiz içeriyor roman ama en güzel yanı, geçmişin gerçekten devrime gönül vermiş ve iliklerine dek böyle yaşamış solcularının darbe sonrası dağılması, ya delirmesi ya burjuvaya karışması, çare arayanların kürt harekatına sığınmasıydı. bir de yeni yetme solcu geçinen gençlerin eskilere deli gözüyle bakmaları, kitap ezberleriyle salonda oturarak devrim yapmaya çalışmaları...
  
  --- spoiler ---
  
  bana kalırsa trendeki şair, oğuz, ahmet ve ada aynı kişiler. ahmet’e bir çocuğun var diyorlar ama ahmet bir yerde bakir olduğundan bahsediyor. aslında oğuz’un çocuğu var, yusuf. ve yusuf ahmet’e bir umut ve yoldaş olacak.
  
  şair oğuz’un günlüklerini babanın kitabı diye yusuf’a okuturken kitabın sonlarına doğru kendisinin yazdığını söylüyor bunları.
  
  akıl hastanesine kaç kere girdiğini söylüyor şair, sonra ahmet’in hastaneye yatırılışlarını okuyoruz
  
  ada zaten yok, ahmet yani oğuz kanalizasyona düşen doğmamış evladının intikamını alıyor.
  --- spoiler ---