neticeye değil haticeye bak

• haticeye degil neticeye bak sozünü düstur edinenlerce yararlarının farkında olunmamakla birlikte, ilerlemeci^* bir yaklaşımı öğütleyen söz.
• brecht estetiğine karşılık gelebilecek bir söz öbeği. aristo estetiğinde sonuç önemlidir brecht’te ise gidişat. izleyici top peşinde koşan bir çocuk gibi hikayenin sonu gelsin diye beklemez bu durumda. gidişattan zevk alır ya da alacağını alır. bu tür eserlerde hayatın bir kesiti sunulur ve bırakılır. illaki olaylar mutlu ya da hazin bir sona bağlanmaz. gerçek hayatta da böyledir çünkü. mutlaka bir sonuca bağlanmaz her şey, bazen öylece kalır. küçüklüğümüzden beri bu aristo kurguya (giriş,gelişme,sonuç) alışmışsak, okuduğumuz tüm hikayelerde, seyrettiğimiz tüm dizilerde filmlerde filan, bazen hayatta yarım kalan, belirsiz kalan durumlar karşısında afalarız. çok belirgin olsun, siyah ya da beyaz olsun her şey isteriz. iyiler ve kötüler olsun, kötüler cezasını bulsun, iyiler sonsuza dek mutlu olsun isteriz. bu fikre çocuksu bir inançla bağlanabiliriz ama öyle olmaz bazen.
  
  şahsen haticeye bakmayı severim, yolculuğun tadını çıkarmak gibidir bu, manzara seyretmek gibidir. gideceğimiz yer bellidir nasıl olsa