*

  • walkmani volkmen yazmak , eftipiyi fetepe okumak gibi cok sayida ornek verilebilecek olusum, yahu bir kelime yabanci dile aitse o dildeki gibi okunur yazilir, yani yabanci dilden kelimeleri turkceymis gibi okuyarak/yazarak turkceye sokmaya calismak gayet gereksiz ve hatali bir davranistir kanimca.
    ha oturur bu kelimenin turkcesi soyle olmalidir denilebilinir.
    janr yerine genre dedigimizde "bu genreler de cok karisik canim" cumlesinde bu kelimenin eger turkce de karsiligi olmamasi soz konusuysa varsayilan eksikligi giderilmiyor; tur de, cesit de, tarz de ... ne bileyim, git ona sipahil diye yeni bir kelime yarat , herkes onu kullansin.
  • japon alfabesi'nin varlığı rahatlıkla kabul edilebilecekken "türk alfabesi"nden bahsetmek o kadar mantıklı olmayacaktır zira türkçe de diğer birçok batı dili gibi latin alfabesi'ni kullanır, birkaç kendine özgü harf dışında da alfabenin çoğunu bu alfabeyi kullanan diğer dillerle paylaşır. bu durumda c harfi türkçe'de ce, ingilizce'de duruma göre se veya ke okunabilse de en azından o harfin sesi tahmin edilebilir, misal, kanji yazısına baktığımız zamanlarda hislerimize tercüman olan "ne kadar güzel fırça darbesi" cümlesini sarfetmeyiz. türkçe'de ç sesi ve kendine ait özel bir harfi bulunduğundan kiril alfabesindeki ç'yi ç diye belirtmemizde, tchaikovsky diye kasmayıp çaykovskiy yazmamızda bir sakınca yoktur ama aynı alfabeyi kullandığımız dillerde, özellikle de özel isimleri yazıyorsak keyfimize göre transcript etmemizde aksine, büyük sakınca görüyorum, en azından birisi pınar'ı puhnarr diye yazsa ben o kişiye kafa atmak isterim.
  • bir (dikkatinizi cekerim!) "tsan chan" klasigi... baska soze gerek var mi?..*
  • yabanci dildeki bir kelimenin orijinal haliyle kalmasini gerektiren durumlarin ba$inda ozel isimlerin geldigini hatirlatmak zorunda kalmak uzucu tabi. ancak, ozel isimlere ek olarak teknik terim, sportif terim gibi terim sinifinda toparlanabilecek cogu kelimenin turkcele$tirilmeye cali$ilmasi, ilk ba$ta pilotsaniz ucagi du$urmenize falan yol acar ki birakin katil olmayi, siz de geberip gidersiniz..

    ha, elin o neyi anladigi cok onemsenen amerikalisi latince terimleri kullanmaktan kacnmiyorsa bunu latincenin karizmasina baglamak mi daha mantiklidir, yoksa latince'nin tip terimlerinin cogunda yer almasina baglamak mi arif olan anlamasa bile tahmin edecektir.

    ingilizce kelimelere kar$i bu kadar kompleksli yakla$manin, ki$i fransiz oldugunda pekcok mantigi olabilir, ama diger durumlarda ba$ka sebepler olmalidir.
  • bilmek ve kullanmak arasindaki farkin daha bir onem kazandigi anlamsiz bir aktivitedir. ki zaten ba$likta bahsedilen turkcesinin kullanimi, bilinmesi falan degil london'i londra olarak degil de "landln" $eklinde turkce yazmanin ne kadar abuk, ne kadar gereksiz ve aslinda caktirmadan halki ingilizceye ozendiren bir davrani$ sergiledigidir.

    terimlerin orijinal dillerindeki kullanimi, ilgili ki$inin at gozluklerini cikarmasina bir nebze olsun katki yapmakla kalmayacak, meslekda$lari arasindan cikabilecek gubidik kelime uretme meraklisi dangalaklara da derdini anlatabilmesini saglayacaktir. bu bakimdan terimlerin genel olarak kullanildiklari yaygin kullanim halleri ile birakilmasi daha dogrudur.

    ha, i$in icine farkli alfabeler girdiginde, tabi ki kimse istemez harflerin arasinda antin kuntin karakterler gormeyi, gazetedeki japon diplomat demecinin bulmacalardaki yukardan a$agiya kismi gibi gozukmesini, o ayri.
  • (bkz: yabancı sözcüklerin yazımı)
  • (bkz: yabancı özel isimlerin yazımı)
  • (bkz: ben yaptım oldu)
  • "biz bunun turkcesini daha bulamadik, orijinali hangi dilde nasil okunuyorsa onun okunusunu turkce yazdik, buna da kelimenin turkcesi dedik, buna bir turkce karsilik bulmaya muktedir degiliz" demenin baska bir yoludur, had safhasinda yabanci dildeki her kelimeyi okundugu gibi yazmak ve turkceyi dunyanin en zengin dili haline getirmek vardir. ornekler icin
    (bkz: sibidak*)
    (bkz: ekzempil*)
  • 1930'lu 40'lı yıllara ait metinlerde örnekleriyle sık sık karşılaşılabilir. eski yazıdan kalma bir alışkanlık olsa gerek, yabancı isimler orijinal şekillerinde değil, okunuşlarını yaklaşık olarak verecek şekilde türkçe harflerle yazılırdı. azericede de kiril alfabesinden latin harflerine geçilmesine rağmen bu yöntem uygulanmaktadır.
hesabın var mı? giriş yap