düğünlere katılma fobisi

• +1'imle katıldığım fobi.
• yalnız ya da kocaman bir topluluk halinde. ne şekilde olursa olsun benim de sahip olduğum fobi. inanmadığım bir şeyin eğlencesine gitmek kadar saçma bir durum yok bence. saatler öncesinden hazırlan, saç-makyaj yap, ardından pişti olmamak için aldığın elbiseni giy, topukluları geçir ayağa, ondan sonra kalk git saatlerce kafanı ütülesinler. evlilik garip bir şey. eğlencesi de göz boyama. serdar ortaç, demet akalın şarkılarıyla dolu bir düğüne gideceğime (ki günümüzde düğünlerin %85'i böyle) düğünü olan arkadaşımla bir daha konuşmamayı göze alırım. zaten bu fobi bende o kadar üst noktada ki, evlenen 10 küsur arkadaşımın düğününe gitmemeyi göze aldım. bu tarz düğün topluluklarında eğer yanında sevgili kişi de varsa "eee siz ne zaman evleniyorsunuz?" gibi bayık sorulara da maruz kalırsın. bu soruya verilen en güzel cevap "evlenmeden bir ömür beraber yaşamak gibisi yok, bize göre değil" şeklindedir. işte o zaman anasını sattığımın müslüman ülkesinde ben de azınlığım diyebiliyorsun!
• bazı kişilerde fazlasıyla vardır. şahsen bir düğüne katılmaktansa, doğu ekspresiyle istanbul'dan kars'a bir buçuk günlük yolculuk etmeyi tercih ederim. (bkz: hönk)
• çocukluğunuzdan beri anne-babanızın da -özellikle babanızın- muzdarip olmasıyla size de sirayet eden ve nihayetinde kendi nikahınızı da gerilla usulü 3-5 yakın dostla gerçekleştirmenizle sonuçlanan fobi...
• ilkokul arkadaşlarımdan biri evleniyor. az önce elinde davetiye annem yine geldi gelmem için baskı yapmaya.
  
  annem: gelecek misin?
  ben: yemekli mi?
  annem: şu arkadaşın gelmeyecekmiş, bu arkadaşın gelecekmiş. şu yokmuş, bu varmış. bla bla bla.
  ben: boşver onları. yemekli mi?
  annem: evet.
  ben: içkili mi?
  annem: evet.
  ben: neredeymiş düğün?
  annem: falancanın düğünün yapıldığı otel. (reklam olmasın)
  
  (daha önce de orada yine bir düğüne gidildiğinden yemeklerin güzel olduğu bilinir.)
  
  ben: aa iyiymiş o zaman. hiç ıssız adam triplerine giremem. yemeğimizi yer, içkilerimizi içer. vakitlice döneriz.
  
  böylelikle bir süreliğine bu düğünlere katılma fobisinden kurtuldum ancak ilkokul arkadaşımın evleniyor gerçeği ile nasıl baş ederim bilmiyorum. lan ne ara büyüdünüz de evleniyorsunuz?
• düğünlere özel bir durum olarak ele alınmayarak, sosyal anksiyete bozukluğu diye tabir eder asri tıp. demek odur ki, toplumsal olaylara icabet etme konusunda duyulan kaygı çerçevesinde ele alınır.
  
  büyük şehirlerde yaşayan el oğlunun düğünlerde hissettiği bunalım, bizdeki denli güçlü değildir. neticede çiçeğini yakasına ya da eline ekleyip sırıtacak, oturup merasimi izleyecek ve sonra da tamponuna bağlı tenekelerle giden gelin arabasının arkasından alkış tutacaktır. batı ilminin bu konuya özellikle değinmemesi ve bundan muzdarip insanı rahatsız olarak tanımlaması doğaldır.
  
  gönül ister ki bizim doktorlar ya da uygun diğer bir disiplinden bilim insanlarımız, bu konuya özellikle eğilip sosyolojik yaklaşım destekli bir çalışma yapsın. ancak "e seni ne zaman everiyoruz? böyle tek başına nereye kadar?" teyzeleri ve "düğün olsa da göbek atsak" amcaları, henüz sadece mizah camiasının ilgisini çekmekte.
  
  bilim insanımız da bu saydığım teyze ve amcalarımızdan farklı olmadığından, ilgili bozukluğu(!) hedehödöfobi olarak nitelendirme gereği duymamaktadır.
  
  üzgünüm... çevreniz sizi evlendirip huzura ermek ve kutlamayı kasap havası eşliğinde yapmak isteyen insanlarla dolu.
• bende de var olan fobidir. misal dün birinci dereceden akrabam olan kuzenimin düğünü vardı, tamam hazırlanıyoruz süs püs filan ama o ortama girerken öyle geriliyorum ki! özellikle aile büyüklerinin evlenecek çağdaki gençleri bayağı süzmesi bu fobinin temelini oluşturuyor bünyemde. hımm şu kıza/çocuğa da bak, çocukken pek bi tipsizdi ama şimdi iyi maşallah. bizim hede hödö nün oğlu/kızına yapsak mı acaba düşünceleri ışık hızıyla geçer zihinlerinden.
  
  hal böyle olunca ben salak gibi, kendimi göstermek gibi olmasın diye yaşıtlarım gibi gülüp oynayamıyorum a dostlar! (bkz: sözlük yazarının dramı)
  
  işin komik yanı, ben öyle baston yutmuş gibi otururken, bazı hanım teyzelerin daha çok ilgisini çekiyorum aahh canım ne hamfendi kız diye! yani tam iki ucu boklu değnek diye tabir edilecek bir durum. sonra bakıyorum bu tutukluğun sonu yok, hoop atıyorum kendimi piste. sonuçta kuzenim de kardeşim gibi ve bir daha evlenmeyecek (umarım:))
  
  haa bir de düğün öncesi yapılan kına gecelerine gidemem sırf bu yüzden. genelde o geceler içinde %99 oranında kadın barındırdığı için, cadı kazanına düşmemek adına bilinçli bir adım attığımı düşünüyorum!
• (bkz: damat halayı)
  (bkz: damat halayına zorla dahil edilmek)
  (bkz: damat halayında senkronu bozan kişi olmak)
• düğünlerde kalabalıktan nefes alamamama sebep olan fobi.temelinde kalabalık fobim yatmakta.
• düğün fotoğrafçısı olarak yenebileceğiniz fobi türü .