içe kapanış

• kötülük çiçekleri'nin (les fleurs du mal) 1868 tarihli üçüncü baskısında yer alan ve orijinal ismi recueillement olan bir baudelaire şiiridir.
  
  fransızcası ve erdoğan alkan çevirisiyle türkçesi şöyledir:
  
  türkçesi;
  
  içe kapanış
  
  yeter, uslan artık hüznüm, rahat tut yüreğini,
  akşam olsun diyordun, bak işte, kararıyor gün:
  yoğun, karanlık bir hava kaplıyor bütün kenti,
  kimine barış iniyor gökten, kimine hüzün.
  
  azapları, iğrenç kent, güneş batarken,
  arzunun, insafsız cellatın kırbacı altında,
  o, köle, aşağılık törenlerde devşirirken
  hüznüm, ver elini bana, gel, gel şöyle yanıma,
  
  onlardan uzak bir yere. bak nasıl eğiliyor
  ölü yıllar balkona, eskimiş giysileriyle;
  özlem suların derinliğinden çıkmış, gülüyor.
  
  uyukluyor batan güneş bir kemerin dibinde,
  ve, doğuya sürüklenen, uzun bir kefen gibi,
  dinle, sevgilim, yürüyen tatlı geceyi dinle.
  
  çev. erdoğan alkan
  
  fransızcası;
  
  recueillement
  
  sois sage, ô ma douleur, et tiens-toi plus tranquille.
  tu réclamais le soir ; il descend ; le voici :
  une atmosphère obscure enveloppe la ville,
  aux uns portant la paix, aux autres le souci.
  
  pendant que des mortels la multitude vile,
  sous le fouet du plaisir, ce bourreau sans merci,
  va cueillir des remords dans la fête servile,
  ma douleur, donne-moi la main ; viens par ici,
  
  loin d'eux. vois se pencher les défuntes années,
  sur les balcons du ciel, en robes surannées ;
  surgir du fond des eaux le regret souriant ;
  
  le soleil moribond s'endormir sous une arche,
  et, comme un long linceul traînant à l'orient,
  entends, ma chère, entends la douce nuit qui marche.
  
  charles baudelaire