tebessüm

• bir de ;
  "gülerim sanırlar. ağlayamam ya işte ondan,
  sanırlar ya, oysa ben tebessüm ederim"
  
  cümlelerinden yola çıkılarak tanımlanması gereken insan davranışıdır. mutluluk ve huzur duyulan anlarda simanın aldığı şekle denir tebessüm. ancak her tebessüm, hatta her zaman tebessüm, bu iki hissi ifade etmez.
  zat-ı beyhudenin biri; en içten "canı sağolsun"u, kocaman kocaman ızdırapları, asla dökülmeyen gözyaşlarını, umursamazlığı, farketmezi, kimi zaman sevgisini, kimi zaman alaycılığını, bazen kıskançlığını, çokca öfkesini, bir de "dünya ayağa kalksa da, boynum aha tam burada"yı çarpık bir tebessüm ile ortaya dökermiş. rivâyet böyle. râvi kişi der ki ; "bir daha bakmak lazım. kötü değil bu".