türkiye

• yalnız yaşayan insanım. markette çok yakın olduğundan genelde günübirlik alışveriş yaparım. dün kaşıntı tuttu, işlerim de yoğun olduğundan 1 haftalık market alışverişi yapıp dolaba koyayım dedim.
  
  elimde sepetle markette dolaşıyorum. ekmek, 600 gram tavuk göğsü, hazır köfte, 15'li yumurta, 1 kilo yoğurt, 500 gram peynir, tereyağı, sucuk, ton balığı, filtre kahve, şampuan bitmişti şampuan alayım, hazır birkaç konserve yiyecek ve temizlik ürünü vs sepeti doldura doldura gidiyorum.
  
  kasaya geldim, hepsi geçti. "532 lira 90 kuruş." dedi, "tamam. kart, temassız var." dedim.
  
  o sırada benim kafa geçmişe flashback attı. bir yandan üniversitede okurken barda hayvan gibi içip 100 lira hesap ödeyip çıktığımız günler geliyor, kocaman dubleks evi 800 liraya tuttuğumuz günler geçiyor. bazen muharrem ince dans ediyor, bazen nebati gözünden ışıltı çıkartıyor. kafamın içi 140journos'un "göz kırpmadan x" videoları gibi. biraz dalmışım, kasiyer seslendi. "abi kart red yedi." dedi.
  
  realiteye döndüm. o sırada telefonum titredi, telefonuma baktım. temassız limitini aşmışım. limiti fazlasıyla geçen yıl koymuştum "bundan fazla harcamam zaten." diye. bu yıl sadece aylık market alışverişiyle limiti aşmışım. uygulamalı enflasyon.
  
  "temassız limiti dolmuş dostum, şifre girmem lazım. şunu pos makinesine sokar mısın sana zahmet." dedim, kartı uzattım, pos makinesine soktu. şifremi girdim ve hesabımdan "yarım milyar" düştü.
  
  geçen ay da bilgisayar aldım, ödemesini yaparken evlat acısı gibi oturdu. bilgisayara ödediğim parayla 2019 yılında araba almıştım. kliması falan vardı.