içe dönmek

• ic sesini dinlemek kendinle basbasa kalmak..
• (bkz: içedönüklük), içe kapanış
  (bkz: zahitlik)
  (bkz: el etek çekmek)
• güvensiz insan kalabalığından yorucu gündelik hayattan iş hayatının koşturmacasından uzaklaşıp içinizde huzur bulduğunuz yalnızlığınızı keşfetmektir.samimiyetsiz sohbetler yerine kendi iç sesinizi dinlemektir zihninizi ve ruhunuzu arındırmaktır.
• egosantriklerin, boş tenekelerin, kendini övdükçe övenlerin, kerameti kendinden menkullerin gürültüleri çoğalınca ilk yaptığım. onlarla arama mesafe koyarken, dünyayı da araya katarım. bir tarafın kapısını kapattığımda, içimdeki dünyanın kapıları açılır. bir tarafa yazlık ve diğer tarafa kışlık ev muamelesi yaparım.
  
  içimdeki dünya fena değil. yap-işlet-devretme'mesinden, imarından ben sorumluyum. hiçbir şeyden işgaliye parası, arsa bedeli almam. niye alayım ki, paftasına para saymadım bunun. yöneten ve yönetilen yine benim. büyük ve sakin bir dünya. ben efsaneyim filmindeki gibi ıssız. eskiden çamurlu ayaklarıyla kalbime basanların ayak izlerini sileli çok oldu. koltukların altına kaçan kırık dökük anılarını, eğilip oklavayla çıkardım. bostana girer gibi giren olmasın diye girişe tabela astım. "dikkat köpekbalığı, canavar ve bilumum hotel transilvania yaratığı çıkabilir!". korku insanlara çok şey yaptırıyor. ikazı okuyan tırıs tırıs kaçıyor.
  
  içime dönünce doğrularımı, korkularımı, suçluluklarımı, neşelerimi, pişmanlıklarımı ve yeniden parlaması için bir bayram temizliğine bakan hayallerimi bulurum. beni ben yapan şeyler hepsi. yalnız coğrafya derslerinde sınıfa getirilen türkiye haritası, dünya küresi gibi şeylere benziyorlar. bazen her birini önüme koyar üzerilerine düşünürüm. düşünmekten sıkılınca eski yerlerine kaldırırım.
  
  kavgadan, meydan savaşından uzak dururum içe dönünce. savaşa çağıran, "hadi ağız dalaşına girelim" imalarına uymam. sessizleşirim. bir şey demeyerek uzaklaşırım. hala üsteleyen olursa "kılıç ve zırhımı onarması için demirciye verdim" derim.
  
  dönülen yer insanın özü de olsa bir yere kadar. tıpkı yazlığın yazın gidileni makbul olduğu gibi. daima bir tarafa meyleden biri olmak kötücül sonuçlar gebe. bunu iyi bildiğimden vakit gelince normalleşirim. insan içine karışırım. düşerim. kalkarım. koşarım. terlerim. yorulurum. başka hayatlar görmeye devam ederim. yaşamın yüksek debili akıntısına kapılırım.
  
  büdüt: düzeltme için pek kıymetli olive tree by the sea'ya teşekkürler :)
• dışarıdaki insanlardan, kaostan ve her şeyden kendini izole edip nefes almaktır ve zaman zaman en temel ihtiyaçtır.