intiha

• grili çocuk'ta yer alan hüsrev hatemi şiiridir.
  
  "sen de bilirsin hüznün incelmişliğini,
  fırınında değil, mezecilerinde bulunur kalbimizin,
  oysa keder, kara ekmek gibi zorunlu neredeyse...
  senin verdiğin hüzün kedere dönüşüyor gitgide.
  sabah güneşi vuran doruklardan,
  pembe rengi sildim şimdiki halde...
  tipiyi çağırdım, göz gözü görmesin yine.
  gözlerime ilgisizlik bulutları ardından,
  kış güneşi gibi soluk, serin bak.
  her zamanki bakışınla muhakkak,
  özlem buzulu çözünür, taşkın olur.
  sabah güneşi vuran doruklardan,
  pembe rengi sildim bugünlerde;
  dağdan kereste kesemem bunu bekleme,
  kafeste kuş beslemek de değil bana göre
  son nefesine yetişmeyi düşler miyim,
  -tanrı beni korusun-
  ilgisizlik bulutları ardından,
  kış güneşi gibi soğuk bak gözlerime.
  tipiyi çağırdım göz gözü görmesin yine;
  o güzelim bakışın kesinlikle
  eiritir buzulları taşkın olur.
  ömür vadisinin sona erdiği uçurumda,
  duygu nehri çavlanlaşır ve korkunç çoşkun olur."