kendinle olan savaşta hangi aşamadasın

• kaybettim yazanlar, kazandım yazanlar, müzakere sürecindeyim yazanlar…
  
  uzun uzun afilli afilli anlatmışlar bir de.
  
  kendinizle nasıl bir savaş içindesiniz yahu? tam olarak neler yapıyorsunuz mesela? biraz sadeleştirip somutlaştırsanız da biz de anlasak mesela.
  
  alkolik misiniz? maddeye, kumara mı düştünüz? neyi kazandınız? neyi kaybettiniz?
  
  bi net olun yahu.
  
  44 yaşındayım, doğduğum günden beri hastıklarla, yoklukla, ayrılıklarla, önyargılılarla, toplumsal normlarla savaşa savaşa geldim bu güne.
  
  ama kendimle savaş nasıl olur bilmiyorum. sanırım dünyanın en düz hayatını yaşayan biri olarak bunu asla öğrenemeden ölüp gideceğim.
  
  kendinle savaşmış! peehhh. lafa bak lafa!
• az kaldı, içimdeki sevgi dolu doğruya ve iyiliğe inanan kişiyi ağır yaraladım, ölmek üzere.
  ohhh be dünya varmış.
• kendi savaşımı iki aşamalı olarak değerlendirmek istiyorum;
  ilk aşamada insanlar olarak yarattığımız medeniyeti bir maske olarak kullandığımızı ve bu şekilde yaptığımız her şeyle milyonlarca türden sadece biri olduğumuzu unutmaya çalıştığımızı, güç mücadelesini ve aidiyet çabasını böylelikle örtük hale getirdiğimizi düşünüyorum. bu yüzden de yaşama nefes almaktan çok daha fazla anlamlar yüklüyoruz ve her şeyi kutsallaştırmaya çalışıyoruz. buraya kadar olan kısım temel kabulüm haline geldi.
  ikinci kısım ise; kendimle barışık olmaktan, sevmek ve sevilmekten pek de ötesi olmadığını düşünüyorum. insanlar olarak bağlara ihtiyacımız olduğunu kabul ediyorum. yaşamı güzel kılanın bağlar olduğuna, hayatı kolaylaştırmak için ritüellere ihtiyacımız olduğuna boyun eğiyorum ve ahlaklı davranışa, evrensel ahlaka, samimi iyiliğe inanıyorum.
  bir karanlıktan geldik ve bir karanlığa gidiyoruz. bize kalan aydınlık.
  savaş bitti gibi.
• ne kendimle savaşım var ne de bir başkası ile. huzur içinde basit bir hayat yaşamak bana yeter sadece bütün savaşım bunun için.
• kendim kazandı.
  ne yazık ki ben kaybettim.
  kendimi sergilediği bu dirayet ve adanmışlığından ötürü kutluyorum.
  belki başka bir hayatta ben kazanırım.
  eğer başka bir hayat olmayacaksa ki öyle görünüyor bana üzüldüm.
  iyi insandım.
• kendimle olan savaşımı, kendimden başka kimsenin benim yardımıma gelmeyeceğini anladığım zaman kazandım. kendime teslim oldum.
• hipokondriyak kaygılarla iç içe geçmiş arkaik özdeşimler yaşıyorum bu aralar. düşkırıklığına uğradığım anlarda, ölmüş olan eski sevgililerimden birisinin bedeninin ve yüzünün hatlarına büründüğümü hissediyorum. sikerken kazara ben öldürmüştüm. doyurulmamış oral-dokunsal özlemlerin ve amacı ketlenmiş şefkat ve eşduyum arzularımın, bakma-kaynaşma şeklindeki ifadesinin arkaikleştirilmesi, kendimle olan savaşımın ileri evrelerinde bile ortaya çıkıyor.
  
  halka iniş açıklaması: arkadaşlar metin bilimsel ve psikiyatr görüşüdür. bir alıntıdır. ben burada halka inebilmek adına, anne figürünü eski sevgili ile değiştirdim ve metnin orjinalliğini fazla bozmadan, tek bir cümle ekledim kendi görüşüm olarak. o cümleyi de bulabileceğinizi sanmam. iç dünyama ait derin bir cümle. bende sır kalsın.