• başrolde oynayan figürün filmin genelinde silik bir tip çizmesine ragmen "heeeyt yeter be" şeklindeki bir yırtınışla filmin final sahnesinde olayı kopartıp son karede omuzlarda taşınması hadisesi.

    genellikle olagan üstü gaz verici filmlerde baş gösteren, önceden tahmin edilememesi için beyin hücrelerinde bir sorunun olması gerektigi film çeşidi.

    (bkz: rocky)
  • (bkz: klişe)
  • genelde bu olay dövüş filmlerinde olur...film boyunca kötek yiyen eleman son dövüş sahnesinde aklına kız arkadaşı,köpeği,çiçeği..vb olayları getirerek gaza gelir ve karşısındaki elemanı tokat manyağı yapar..
  • tüm küçük emrah filmlerinin işleyişi bu şekildedir. ağlama ağlatma esasına oturtulmuştur.
  • bir nevi mutlu son
  • ezilen insanların filmdeki karakterle kendilerini özdeşleştirerek *, "benimde zamanın gelecek" diye beklemelerini ve isyan etmeden yaşamaya devam etmelerini sağlamaya yönelik bir kandırmaca olarak da nitelendirebileceğimiz klise.
  • "yıllar önce sktr ettiğin fakir ama onurlu bir genç vardı..." zerzenişinin senaryolaştırılmş hali..
  • bu tip filmlerin kopuş sahnesi genellikle 360 derece dönebilen bir koltuk teması içerisindedir.

    her ne haltsa, fakir ama onurlu gencimiz içeri girmeden önce, gaddar patron sırtını masaya dönmüş elinde puro öyle saf saf duvara bakmaktadır. belkide estetik bir amelyat geçirmiş, ve insan içine çıkamaz bir hale dönüşmüş bu yüzden utanıyordur. her neyse; gencimiz içeri girer. patron halen arkası dönüktür ve kesik kesik konuşmaya dikkat eder.

    bu sahnenin sonlarına doğru gencimiz etik konularda bi kaç ders verir patronuna ve çekip gider.

    filmin ilerleyen sahnelerinde görülecek sahne de bunun benzeridir fakat format tamamiyle değişmiştir. bu sefer arkası dönük oturan, fakir gencimizdir ve eski patronu ayagına kadar gelir. çünkü iflas etmek üzeredir. kendini batıran firmanın partonuna dilenmeye gider. ama bir de ne görsün, eski sittir ettiği işçisi patron olmamış mı*. hey allahım kaderin cilvesi işte.
  • türk filmlerine lölö yaparız ama bu tarz bir akım şeklinde en bilinen hollywood filmerinde dahi belirgince ortaya çıkar. bir büyü, mistik bir takı veya eşya, özel bir formul veya ilaç sayesinde olsun dövüş stili öğrenmek, silah sahibi olmak veya güçlü bir çete ya da mafya bağlantısı oluşturmak olsun pek çok yolla buna zemin hazırlanır. hatta erkek ya da bayan oyuncu, sadece kahraman veya intikamını çılgınlarcasına alan kişi haline dönüşmekten öte epey de güzel/yakışıklı zengin vs olur ki izleyici bir duygu sirkülasyonunda bunları hemen kabul eder ve olası gidişata hakkıyla bağlar. sonunda bir de "oh iyi oldu. efferim" bile der.
  • gerçeklerden son derece uzaktır. karakter gelişimi böyle bir şey değil. ezilen çoğu zaman ezik olur, aşağılık kompleksi geliştirir ve gücü eline geçirirse zorbalaşır. yani kahraman değil zorba olur. ayrıca kaybedecek bir şeyi kalmayan insan da kahraman değildir. kaybedecek bir şeyi olmadığı için en fazla korkusuz bir insan olabilir. kahraman, kaybetmek istemediklerini fedakarca koruyan insandır.
hesabın var mı? giriş yap