robyn

• (bkz: metallica diye bir grup buldum çok iyi) tadı yakalayacağım, farkındayım.
  
  evet, durumumu en iyi bu bkz özetliyor, sahiden ben "robyn diye bir şarkıcı buldum çok iyi" şeklinde heyecanla anlatacağım.
  
  her şey body talk ile başladı ve ben etkisinden çıkamıyorum. bu denli "mükemmel" bir albüm dinlemeyeli o kadar çok olmuş ki... 15 şarkılık albümün sadece 1 şarkısını sevmiyorum ama geri kalan 14 şarkının hepsi de muazzam, hepsi de a1'lik.
  
  bu nasıl bir dönemmiş ki robyn, bu denli muhteşem bir işi yapmayı başarmış, aklım almıyor. 2010'da 25 yaşında olan ben ne yapıyordum, o zamanlar ne dinliyordum bilmiyorum ama aradan geçen 10 yılda da robyn'e denk gelmememin tamamen benim hatam olduğunu kabul ediyorum.
  
  yine de geç kaldığım için çok pişman olsam da body talk'ı döndürüp döndürüp dinliyorum. o denli güzel ki...
  
  ama ama özellikle iki şarkıdan bahsetmem lazım.
  none of dem
  şu kısmına bayılıyorum:
  "hiçbiri zihnimi canlandırmıyor,
  hiçbiri bana uymuyor,
  hiçbiri bana bir şey hissettirmiyor.
  bu şehirden çok sıkıldım, beni buradan uzaklara götür."
  şarkının olağanüstü ritmi ve röyksopp katkısı, ortaya mükemmel bir şeyin çıkmasına sebep olmuş.
  
  diğeri de indestructible.
  ben bir pop şarkısında şu aşağıya yazdığım kadar güzel bir söz duymayalı çok oluyor:
  "daha önce hiç incinmemiş gibi seni seveceğim."
  şarkı tek başına bir klasik ama bu söz, beni uzun süredir en çok etkileyen sözlerden biri oldu.
  
  diğer şarkılar da olağanüstü ama bu iki şarkı özelinde bir şey yazmak istedim.
  
  albüm ise hakikaten muhteşem-miş. keşke daha önceden keşfetseymişim.
  
  evet, artık bir robyn fanı olduğumu ilan ediyorum.