geceye bir şiir bırak

• (ekmek vardı tereyağı vardi utanılacak bir şey yoktu
  bir şey daha yoktu ama kavrayamıyordum.)
  
  işte böyle olmak en iyisidir olmakların
  bir küçük çocuğu tuttum otobüsten indirdim
  
  (indirmiştim
  yok olan önemli bir şeydi allah kahretsin.)
  
  tüm kavgasız tüm duruk tüm başıboş,
  üç sayı kötü bir sayı iyi şiir dinledim,
  çıkıp okudular durup dinledim.
  bitmeseydi daha dinlerdim kötü mötü.
  saat kaç diye sordular birisi beş yani dedi.
  
  (ha kavgada ha aşkta
  bu gök bomboş ha kavgada ha aşkta)
  
  göge baktım yerli yerinde,
  haydutlar dalavereciler yerli yerinde
  vurguncular hayınlar vurdumduymazlar öyle.
  iyi dedim içim rahatladı
  düzen bozulmamış dedim sevindim,
  tenhaca bir bölgede şehre girdim.
  
  (ben herkese varım
  başka türlü olmuyor inanmayın.)
  
  bakin bu şehri ben kurdum ben büyüttüm ama sevemedim.
  (ekmek vardı tereyağı vardı söylemiştim önemlidir,
  utanılacak bir şey yoktu, kime anlatmalıyım.)
  
  ben sevemezsem sevmek kimselerin elinden gelemez.
  bizi tutkulara çagirdi otobüse, sosise, buzdolabına,
  telefona, sinemalara, radyolara, bir sürü kancık sevdalara,
  sürü sürü mutsuz alışkanlıklara,
  yalana dolana, itliklere, keten elbiselere.
  
  (sonra karısı öldü o çocuğun
  yalnızdı güçsüzdü herkesler gibiydi,
  kirlendi kötülendi sarhoşladı pis karılara dadandı.
  anladık onu ölenden başkası kurtaramaz,
  ölen de kurtarmamıştı.)
  
  bak ben seni nereden kurtaracagim şaşacaksın.
  şimdi bu taşları biz çektik değil mi ocaklardan
  bu asfaltı biz döktük biz onardık degil mi.
  bu yapıları on iki kat yapmak bizim aklımızdı,
  biz kurduk istersek umursamayız ya.
  
  (abluka burada başlıyor çünkü.)
  
  ekmek yiyelim tereyağı yiyelim çocuk büyütelim,
  sen beraber yatacağımız yatakları hazırla,
  sen onu yap yeter bak göreceksin.
  
  turgut uyar