çocukken ansiklopedi okumak

• bu kuponlarla verilenlerden değil de, bir değişik ansiklopedim vardı benim. kocaman, kalın. a'dan z'ye bir şey ansiklopedisi idi. çok severdim kendilerini ama az buçuk travma nedenidir bende.
  
  elime geçişinin ilk zamanları, o soğuk ansiklopedilerden olmadığı için sevmişim güzelim kitabı, benimsemişim. bir kere sayfaları göz delen beyazdan değil, sarı. azıcık eski gibi. (içimdeki nineye nalet gelsin, eskinin püskünün peşinde koşma sevdam o zamanlar da varmış, te allam)
  
  günlerden bir gün, ya v harfindeydim ya p, bilmiyorum, bir resim dikkatimi çekti. sağa sola koşan insanlar, arkada yanardağ var patlamış. dedim ne ola ki bu? okumaz olaydım. vay efendim vezüv diye bir yanardağ varmış, milattan önce bir zamanlar patlamış, pompei diye bir kenti yok etmiş. kentin üstüne lavlar akmış falan. o gece uykum kaçtı yeminnen. lan 8-10 yaşında bir insan evladıyım. insanlar üzerine yanan bir şeyler akıyor, insanlar taşlaşıyor falan, yazılır mı bu ilkokul ansiklopedisine?
  
  evin penceresinden görünen dağlardan korktum kaç zaman ki kendi hallerinde ezik dağlar olduklarını bildiğim halde. hayal gücüm o zamanlardan beridir düşmandır bana. allahın cezası. yine sinirlendim ya.
  
  tanım: uzun bir süre aklıma yanardağ ve yok olan şehirlerle ilgili kötü şeylerin gelmesine neden olan eylemdir.