philip marlowe

• sadece büyük uyku mu? chandler'in bircok romaninda suclularin pesinden kosturmus, ilkeli dedektiftir. james bond gibi durmadan yeni bir heyecan yasayan maceraperest romantiktir. bosanma davalarina bakmaz, kötülük etmez falan fesmekan gibi bi takim prensiplere sahiptir ki, dashiel hammett'in hardboiled dünyasi ve dedektifleri yaninda biraz naif kacabilir marlowe ayaklari. genelde numara aynidir: kitabin basinda marlowe ya bürosunda beklemektedir, ya da bir kapiyi calmaktadir. müsteriyle konusur, müsterisi en basta huysuz serrefsizken marlowe'un hazircevapligi ile yavvastan dize gelir. kitabin ilerleyisi boyunca marlowe arada "neden dünyada böyle serrefsiz insanlar var?" diye düsünerek kendini melankoliye kaptirabilir, dertlenmeyin, hemen gececek, kendisi tekrar ise girisecektir. lakin sam spade marlowe'u kanirta kanirta siker. ve evet benim edebiyattan anladigim budur. kanirta kanirta sikmek.