cenaze evinin yemek dağıtması

• önceden cenaze evine yemek götürülürdü sebebi de, cenaze evinde ateş yakılmaz geleneği idi. hatta çay bile pişirilmezdi komşular demliklerle çay getirirlerdi. taziyeye gidenler de mutlaka paketle çay veya şeker götürürlerdi.
  zamanla bu gelenek cenaze sahibinin bir yükümlülüğüne dönüştü. insanlar acısını mı yaşasın millete yemek yetiştirmek için mi uğraşsın. aynı zamanda büyük de bir maddi külfet. cenazede yemek vermek için kredi çeken cenaze sahibi bilirim.
  düğünümüz de cenazemiz de gösterişe dönüştü.
  
  edit: cenaze sahibi sadece üç, yedi ve kırk mevlidinde yemek verir. bazıları elli iki mevlidini de yapar. ben çocukken cenaze evlerine komşular kahvaltıya kadar götürürlerdi. çayı bile demleyip verirlerdi. cenaze evinde ocak, ateş yakılmaz diye. 40 gün televizyon, radyo açılmaz. kırkı çıkmamışsa henüz ve komşulardan biri de söz, düğün, nişan yapacaksa gelip cenaze evinden izin ister, onlar acılıyken eğlence yapmayı ayıp gördükleri için. cenaze sahibi de "ölüm de allah'ın emri, evlilik de allah'ın emri" der izin verirdi.