sigarayı bırakmak

• yaklaşık 10 yıl, günde 1-1.5 paket parliament/camel git geliyle kullandığım sigarayı bırakalı 1 ay oldu. daha önce hiç denememiştim bırakmayı, başarısızlık korkusundan dolayı. uzun zamandır çıkamadığım depresyon nedeniyle sigara içmeyi bile istemediğim karanlık bir zamanda ecnebilerin (bkz: cold turkey) dediği şekilde, son sigaramı içiyorum dedim ve o sigaradan sonra henüz bir nefes bile almadım. yaşadığım zorlukları fizyolojik ve pikolojik olarak ikiye ayırarak anlatmak istiyorum.
  ilk 3 gün pek bir şey hissetmedim fizyolojik olarak, şaşırttı beni bu durum ve motivasyonumu artırdı, gerçi hali hazırda sigara içmd isteğim yoktu. 3. günden 8. güne kadar, gün içerisinde çok şiddetli baş dönmeleri yaşadım. tansiyonumu ve şekerimi her gün ölçtürdüm ve normal çıktı, doktor bu durumun normal olduğunu söyledikten sonra rahatladım. bu süreçte, bu acıyı çekerken, hiç sigara içmek istemedim; zira o an içeceğim bir sigaranın acımı dindirmeyeceğini, sadece başımı daha çok döndüreceğini biliyordum. bu sayede 8.günü de atlattıktan sonra hiçbir fiziksel semptomum kalmadı, sonraki günler günde bir ya da iki kere ufak yoksunluklar hissettim ama gerçekten çok ufaktılar. son bir haftadır onlar da yok.
  işin psikojik kısmına gelirsek; bahsettiğim üzere yaşadığım depresyon sebebiyle sigara içmek bile istemiyordum, bu bana baya yardımcı oldu ama tek başına yetmezdi. sigara içme isteğimi esas bitiren, son zamalarda geliştirdiğim bir düşünceydi. sigara içerken, çektiğim nefese odaklanıp nasıl bir zevk aldığımı anlamaya çalıştım. bu noktada gördüm ki sigara dumanını içine çekmek, en ufak bir zevk vermiyor. sigara içme eylemiyle ilgili zevke konu olabilecek tek şey bağımlılığın beslenmesi. sadece bağımlı olduğum için sigara içtiğimi idrak ettim; zevk verdiği, stresi aldığı, bir şeylerin yanına iyi eşlik ettiği koca bir yalanmış. bir süre sigara içmezsem bu bağımlıktan kurtulacağımı biliyordum. nitekim de öyle oldu. işte, sigaraya bakış açımı bu şekilde değiştirmem sigara içme isteğimi ve potansiyel olarak sigaradan alacağım zevki bitirmiş oldu.
  özetle, bir hafta da olsa ciddi fiziksel zorluk yaşadım, işyerinde anlayışlı davrandılar sağolsun ve atlattım bu zamanı. sonrasında alışkanlığa bağlı psikolojik zorluklar yaşadım. alkollü ortam özellikle korkutuyordu beni, ama biradan zevk almak için ona sigaranın eşlik etmesine gerek olmadığını görünce rahatladım ve aramadım. uzun yolda mola vermişken de hafif bir içme isteği geldi, ama kısa süreli olarak odağımı dağıtarak kolayca sıyrıldım bundan da. şu an biraz uzaktan bakınca görüyorum ki sigara içmemenin getirdikleri, sigaranın sunduklarından çok daha fazla. umarım bu başarıma devam edebilirim ve diğer herkes de bırakabilir.
• bırakmıştım 6 aydır içmiyordum. ta ki en yakın dostum bana benim bu hayatta dostum falan yokmuş dedirtene kadar.
• 10 yıldan fazla bağımlı biri olarak, sigara içmekten zevk alıyorum yalanını ben de sürekli kendime tekrarlıyordum. düzenli beslenme ve spora başladıktan bir süre sonra artık sigaradan tiksinmeye başladım ve gecenin bir yarısı uykumdan uyanıp sigara içtikten sonra anlık verdiğim bir karar ile bıraktım. bırakalı neredeyse 2 yıl oldu.
• bıraktıktan sonra ne kadar kolay olduğunu anlıyorsunuz, işin en kilit noktası bırakılabileceğine inanmak. yok ya imkansız falan diyenlerden hiç olmadım ama bıraktıktan sonra bu kadar rahat olacağımı bilmiyordum. spor yapmak be sağlıklı beslenmek çok önemli, bunları yapınca zaten sigara bağımlılığı çok saçma gelmeye başlıyor, beyin olayın saçmalığına uyanıp sizi desteklediği için bırakmak daha kolay oluyor.
• ikinci haftaya yaklaşıyorum. son bir haftadır herhangi bir zorlanma yok. hatta sigarayı bırakınca alkol ve kahve tüketiminde de azalma olduğunu söyleyebilirim ki sigarayı en çok bu ikisi aratırdı.
  
  fakat bir şeylerin eksikliğini hissediyorum. kurtulamadığım tek şey bu şimdilik. eksiklik hissi. ne özgürlük ne yoksunluk. ikisinin arasında bir his.
  
  ek: sanırım bir ayı geçti. eksiklik hissi oldu yalnızca biraz özlem. zira şimdilerde sigara eski bir sevgili gibi. her an akla gelebilir, hatırlandığında iç burkabilir ve fakat hayatınızda herhangi bir yeri yoktur ve öyle olması gerektiğini de gayet bilirsiniz. yokluğu acı vermez. yaşanmışlığı özlenir. öyle bir şey.
• her şey iyi güzelde istanbul trafiginde sigarasız zaman geçmiyor amk.
• şu sıralar iqos diye bir zımbırtıya takıldım, meret güzel ama bana nedense inanılmaz nargile içiyorum hissiyatı veriyor. ya sigarasını ağır olanlardan alıyorum ya da başka bir şey bilmiyorum ama bildiğiniz nargile tadı var sigarada.
  biraz azaltayım diye buna geçiş yaptım ama pek bir şey farketmiyor, arada winston'dan devam ediyorum yine.
  pahalı olmasa aslında devamlılığını sağlayabilirim ama birkaç ay sonra kenara atılacak gibi duruyor.
• bırakmam için sadece 2 sebep bulabildim : kötü kokudan kurtulmak ve para biriktirmek.
• sağlık, para cart curt çok umrumda olan konular değil de bir sebeple sigaranın özgürlüğümü kısıtlandığı düşünmeye başladım. bundan dolayı da yaklaşık on sene kullandıktan sonra an itibariyle sigarayı bırakma kararı aldım, bakalım ne kadar bağımlısın hüsam.
• 7 ay oldu bazen yokluyor boğazımı yaktığı günleri hatırlıyor yakmıyorum. 1 tane içsem gerisi gelecek o 1 tanenin hatırına içmiyorum.
  
  kafam rahat mı çok rahat. paket taşımıyorum çakmak nerde aramıyorum.