hey eugene

• ne kadar salak olduğumu bana gösteren albümdür efenim. şöyle ki, o bahsi geçen tekrarlı versiyon (#10955199) var(mış) bende. son bir haftadır deli gibi pink martini dinleyen ben, shuffle sağolsun tüm albümlerini birlikte dinlediğim için bu albümde bir yamukluk olduğunu sezemedim ilk önce. sonradan city of night'ı dinlemeye başlamam ve akabinde oda arkadaşımın "ne biçim şarkı lan bu bitmicek mi" demesi ile iyice bi ısındım hatta, adamlar ne güzel değişik şeyler deniyorlar diye. sonra taya tan'ı keşfettim, bilmeyen arkadaşlar için özet geçeyim, şarkının başındaki o dım tıp tıp tıp melodisinin 34'üncü saniyede fade in olarak girdiğini ve şarkının tekrar başa döndüğünü, bunun böylece 2 dakika 42 saniye sürdüğünü düşünün. bi de bu şarkıyı sonuna kadar dinleyip sonra bide teoriler kuran (abi adamlar şarkının girişini çok beğenmiş böyle ilginç bişey yapalım demişler, süper olmuş lan!) bir salağı düşünün. hah. o benim işte. dosvedanya mio bombino'yu dinlediğimde ise artık bir şeylerin ters gittiğini farketmiştim.. 4 dakika boyunca "doosvedaaaanyaaa mioo bombinooo" demeleri gerçekten çok saçmaydı çünkü.
  
  lan anlatmayayım diyodum ama dayanamayacam. bu tekrarlı şarkıların hepsinin son albümde olduğunu keşfedince de benim jeton düşmedi hemen. nasıl bir paranoyak kafam varsa (#7397204 no'lu entrinin de rolü büyük) adamların kafayı yediğine karar vermiştim bi de. allahım. duygularımla oynadınız lan, kahrolsun korsan mp3'ler!