rodion romanovic raskolnikov

• kısa bir süre sonra amca olmak tecrübesini yaşayacağı için hevesle günlerin geçmesini beklemektedir bu yazar.
  
  aslında o kadar da önemli değil amca, dayı ya da baba olmak kısmı belki de. önemli olan, bir insanın en saf ve en temiz haliyle kucağında yatacak olmasıdır onun için ; bizim rodion romanovic raskolnikov kişisinin artık dayanamadığı, bazen vazgeçtiği ya da vazgeçme planı yaptığı, bazen kabuğuna sımsıkı tutunmasını sağlayan insancıkların hayatından sonra aradığı da buydu sanırım, daha hiçbir şey öğrenmeden sizin sevginizi hissedecek iki göz, sizi -en azından belirli bir süre için- sırf kendi basit çıkarları veya küçük aptal zevkleri için aldatmaya çalışmayacak bir kalp ve size sarıldığında gerçekten, bunu istediği için, arkasında başka bir şeyler saklamadan, yalanları dolanları kıvırıp cebine saklamadan size sarılan iki küçük el.
  
  işte bu küçük insan yüzünden mutludur bu günlerde kendisi, onun gelmesini beklemektedir, geleceği günü hesaplamaktadır, normal insanların en iç cebine sakladığı iyi duygularını en azından belirli bir yaşa gelene kadar saklayacak bir insanı hayatına beklemektedir, bazı günler sırf onun için yolları çekecek, eve -en sevdiği kabuğuna- geç gelecektir, onu uyurken izleyip, belki de insanları sevme çabalarına ilişkin bir parça fazla umudu barındıracaktır. sizin şiirler, şarkılar armağan ettiğiniz, uğruna kelimeleri harcadığınız insanların kelimeleri kirletmenize, şarkıları lekelemenize sebep olduğunu gördükten sonra; artık tek beklentisine yönelmiştir; tüm güzel bakışlarını, güzel sözlerini şimdilik -sadece şimdilik- ona saklamaktadır.
  
  zaten eninde sonunda hepimiz güzel şeyleri lekeleyecek birini bulup, sonra pişman olmuyor muyduk ki?